Eksperimenti sa mogućim modifikacijama AES algoritma

Abstract

Advanced Encryption Standard (AES) je kriptografski standard koji je nastao kao rezultat javno objavljenog takmičenja od strane Nacionalnog instituta za standarde i tehnologiju vlade SAD. Ovaj algoritam teoretski može da se podijeli na tri kriptografska algoritma: AES-128, AES-192 i AES-256. Standardom definisani AES nastao je na osnovama nešto šireg Rijndael algoritma od kojega je naslijedio veliku fleksibilnost. Upravo navedena fleksibilnost ovoga algoritma predstavljala je ideju vodilju na osnovu koje je proveden niz eksperimenata pomoću kojih je testirana mogućnost implementacije različitih modifikacija ovoga algoritma. U radu će biti prikazani dijelovi koji su ključni za implementaciju 64-bitne i 32-bitne enkripcije i dekripcije. Osnovna ideja ovoga rada je da ukaže na veliku fleksibilnost ovoga algoritma i da na primjeru pokaže kako se može implementirati redukovana verzija ovog algoritma koja se može koristiti u oblasti obrazovanja. U ovom radu su predstavljeni samo najinteresantniji koncepti nastali iz nešto šireg master rada koji je rađen na Fakultetu organizacionih nauka Univerziteta u Beogradu.

Advanced Encryption Standard (AES) is a cryptographic standard that emanated trough a public competition announced by the US National Institute of Standard and Technology. Theoretically, this algorithm can be divided into three cryptographic algorithms: AES-128, AES-192 and AES-256. The AES specified by the standard is derived from the slightly more complex Rijndael algorithm from which it inherits fairly large flexibility. The flexibility of the algorithm led into a row of experiments to verify the ability of various modifications of the algorithm to be put in implementation. This paper sets out particular sequences that are substantial for 64-byte and 32-bity encryption and decryption. This work purposely points out a great flexibility of this algorithm and produces an example how its reduced version can be implemented in the field of education. The paper shows only the most interesting concepts elaborated in details in a Master Thesis done at Faculty of Organizational Sciences at the University of Belgrade.